Bu yazımda, son kullanıcılar olarak web sayfalarını ziyaret ettiğimizde nasıl bir bağlantının gerçekleştiğinden ve bu bağlantının güvenlik durumundan bahsedeceğim.


Öncelikle HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)’nin ne olduğundan, çalışma mantığından bahsedelim. HTTP, http://www diye devam ederek yazdığımız, genellikle web site adreslerinin başında beliren - http:// - bir Hiper Metin Transfer Protokolüdür. Bu protokolün çalışma mantığını bir örnekle açıklayalım; alışveriş yapmak istiyorsunuz, alacağınız ürün internet üzerinde bulunan bir web sayfasında mevcut. Alacağınız ürüne ulaşmak için arabanıza binip gitmenize gerek kalmadan, internet tarayıcınıza http://www diye yazarak o siteye ulaşabiliyorsunuz. Ve bu sitenin başka bir ülkede olduğunu düşünün. Mesafeler uzak. İşte tam olarak sizi o ürüne kavuşturmaya yardım eden, o sitenin de sizin oraya geleceğinizden haberdar olmasını sağlayan bir “karşılıklı bilgilendirmeye dayalı” yolculuk aracıdır HTTP.


Bir web sayfasını ziyaret etmek için o adresi tarayıcıya yazıp enter’a bastığınızda, bilgisayarınızdan bir ışın (paket) o web sitesinin kodlarının bulunduğu kaynağa (sunucu/host) gider, o kaynağın kapısını çalar; “ben şu bilgilere (IP vs.) sahip kullanıcının istek yolladığı paketim” diyerek sunuculara bağlanma ricasında bulunur. Karşı taraf yani girilmek istenen site bu isteği değerlendirir, herhangi bir sıkıntı görmez ise size dönüş yaparak ekranınıza web sayfası içeriğini yansıtır. İşte bu yüzden, sitelere bağlanırken bazen açılma süreleri uzayabiliyor. Aynı anda birden fazla kişinin giriş yapmak istediği siteler de bazen hiç açılmayabiliyor. Çünkü, site sunucuları milyonlarca isteğe cevap vermekte zorlanabiliyor. O yüzden, bir web sayfası geç açılıyorsa ya da hiç açılmıyorsa bu durum internet hızınızla alakalı olmayabilir.


HTTP protokolü işleri oldukça kolaylaştırdı tabi. Fakat işlerin bu kadar kolay olması her zamanki gibi bazı güvenlik açıklarının ortaya çıkmasına sebep oldu… Siber Saldırganlar böyle bir ortamı görüp boş durur mu hiç! Ağları koklamaya başladılar! Kenarda, köşede bekleyip, kullanıcıların gerçekleştirdiği bu bağlantıların arasına girerek insanları mağdur etmeye başladılar. O ışınlar, paketler, hedefe doğru giderken önlerini Siber Korsanlar kesti: Şifreleri çaldı! Ya da bağlantıların gitmiş olduğu güzergahlara yanıltıcı yön tabelaları koyarak sizi farklı sitelere yönlendirdiler. Bu sayede Siber Dolandırıcılar gerçeğinin kopyası kimlik avı siteleri ile kredi kartı bilgilerinizi elde ettiler!

Bu yolun güvenli bir hale getirilmesi, daha sağlıklı yolculukların yapılması için HTTP -S- (Secure Hyper Text Transfer Protocol) protokolü geliştirildi. Yani, HTTP’ye eklenen “S (Secure) - Güvenli” harfinin verdiği etki ile “Güvenli Metin Aktarma Protokolü” ortaya çıktı. https://www diye yazarak girmek istediğiniz sitelere giden o paketler, ışınlar, artık bir tünel içerisinde gitmeye başladı. Çevreye kapalı. Etrafı korunaklı. Uzunca bir tünel. Yani HTTPS, kullanıcıların web siteleri ile yaptığı veri alışverişlerini şifreleyerek ortamı daha güvenli bir hale getirdi. Bu şifreleme sayesinde, kullanıcılar web sitelerine veri gönderirken ve alırken güven içinde bu aksiyonları gerçekleştirmiş oldu.

Tabi, Siber Korsanlar, bu bağlantılara sızmakta zorlandılar ama pes etmediler… Bu güvenlik duvarını da aşmak için farklı yollara başvurdular…


Bu konu ile ilgili yazımı burada sonlandırıyorum. Bir sonraki devam yazımda görüşmek üzere.

***

Unutmayın;

İçinde bulunduğumuz bilişim çağında, alacağımız en önemli ve bence tek “güvenlik önlemi” bilinçli hareket etmektir. Bilmektir… Anlamaktır… Siber Saldırganlar, bizlerin bilmeden çatlattığımız, gücünü azalttığımız duvarlardan sızıyorlar… O duvarları güçlü tutmak için bilinçlenme faaliyetlerinde bulunmamız gerekiyor.



Tarih: 23 Mart 2024 Cumartesi | Seri:

Whatsapp'ta Paylaş